امام حسن (علیه‌السّلام) بزرگترین نوه پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌وسلّم) از طرف مادر ارجمندشان حضرت فاطمه (علیهاالسّلام) هستند.
آثار و نشانه‌های فضائل امام حسن علیه السلام در تمام کتاب‌های حدیث، تراجم، سیره، تاریخ و مناقب فراوان به چشم می‌خورد. در میان فضائل ایشان یکی بودن دوست داشتن ایشان با دوست داشتن پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نشان می دهد که یکی از اساسی ترین نشانه های اسلام و ایمان واقعی محبت به امام حسن علیه السلام است. محبتی که بر اساس روایات اسلامی باید واقعی و بر مبنای شناخت و معرفت نسبت به آموزه های دینی باشد. شخصیت پیامبر اسلام به عنوان برترین الگوی هدایت بشر یک شخصیت عادی نیست تا بتوان محبت ایشان به امام حسن علیه السلام را مانند یک رابطه عادی بین پدر بزرگ و نوه دانست بلکه تمام رفتار پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در جهت هدایت بشر و ماموریت الهی ایشان بوده است.
قال رسول الله صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌وسلّم
هذان ابنای من احبّهما فقد احبّنی؛
پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌وسلّم)
این دو (حسن و حسین) دو فرزند من هستند، هرکس آنها را دوست بدارد مرا دوست داشته است
بحار الانوار ج ۴۳ ص ۳۰۰
