۰۱ – جزء اول

«ذلِکَ  الْکِتابُ لَاریْب فَیهِ هَُدىً لَِْلمُتَّقین اَلَّذین یَُؤْمِنُو نَ بِالَْغیْبِ و یَُقیمُونَ الصَّلاه و مَِمَّا رزقْناهُمْ یَُنْفِقُونَ» 
آن کتاب با عظمتى است که شک در آن راه ندارد و مایه هدایت (متقون) است. (متقون )کسانى هستند که به غیب ایمان میآورند و نماز را برپا میدارند و از تمام نعمتها و مواهبى که به آنان روزى دادهایم، انفاق میکنند.   بقره آیه ۲ و ۳

«سَاَلتُ الصّادق (علیه السلام)  الم ذلِکَ عن قول الله عزوجل « الْکِتابُ لا رَیْبَ فِیهِ هُد ى لِلْمُتَّقِینَ الَّ ذِینَ یُؤْمِ نُونَ بِالْغَیْبِ » 

 فقال:«اَلمُتَّقون  شیعَهُ علی (علیه السلام) و الغَیب فَهو الحُجَّ ه الغائب»

 از امام صادق (علیه السلام)سؤال شد درباره ى این گفتار خداوند

 «آن کتاب با عظمتى است که شک در آن راه ندارد و مایه هدایت متقون است.(متقون) کسانى هستند که به غیب ایمان میآورند»
حضرت فرمودند: متقون ، شیعیان على (علیه السلام)هستند و غیب همان  حجتِ غایب است».
کمالالدین، ج ۲، ص ۳۴۰ ، باب

دکمه بازگشت به بالا