واژه وِلایت به معنای سرپرستی یا دوستی است. وِلایت و کلماتی که از ریشه ولی ساخته شده اند به معنای سرپرستی، مالکیت تدبیر و صاحب اختیار بودن از واژه‌های پراستعمال قرآن کریم است. معنای دقیق ولایت نسبت به مسائل و کسی که ولایت دارد متفاوت است. ولایت خدا به معنی حق تصرف و سرپرستی خداوند بر موجودات و مخلوقات است. ریشه ولایت خدا قدرت الهی است زیرا خداوند همه موجودات را خلق کرده است و همه موجودات را رشد و کمال می بخشد. ولایت خدا به دو نوع ولایت تکوینی به معنای قدرت تصرف خدا در همه چیز و ولایت تشریعی به معنی حق قانون گذاری در امور دینی تقسیم می شود.
فَاللَّهُ هُوَ الْوَلِیُّ
سرپرست و معبود واقعی خداست
سوره شوری آیه ۹
