ارزش اعمال و رفتار به آگاهی و معرفت است.
هر لحظه از زندگی دارای ارزش است. رفتار های ما تعیین کننده جایگاه دنیا و آخرت ما است . ریشه تمام رفتارهایی که انجام می دهیم در آگاهی است. حتی سکوت و انجام ندادن کاری، ریشه در فکر ما دارد. برای هر رفتاری باید دلیلی داشته باشیم این دلایل ما هستند که رفتار های ما را نسبت به خدا، خود و جامعه توجیه می کند. رفتارهای ما یا برای تامین نیازهای جسمی و روحی ما هستند یا بر اساس وظایف ما به عنوان بنده خدا یا شهروند یک کشور یا کارمند و کارگر یک مجموعه. اگر برای رفتارهای خود دلیل منطقی و موجه نداشته باشیم بیشتر کارها نادرست و اشتباه خواهند بود. قانع کردن شخصی که از ما سوال می پرسد بحث و احتجاج است.وقتی در جامعه کارهایی که مربوط به دین هستند کم ارزش می شود اهمیت آگاهی دینی بیشتر می شود زیرا برای ادامه رفتار دینی باید ارزش واقعی آن رفتار را دانست تا عمل به آن رفتار برای خود ما سخت نباشد و با ارائه دلیل رفتار به دیگران بتوانیم آنان را به انجام دادن تشویق نماییم. وقتی دلیل انجام یک رفتار برای ما روشن نباشد معمولا نمی توانیم از آن دفاع کنیم و در نتیجه آن رفتار را نمی توانیم به نسل بعدی منتقل نماییم. مثلا اهمیت حجاب یا نماز خواندن وقتی خوب برای والدین روشن نباشد، فرزندان آنان نسبت به حجاب و نماز سست بود.
