نخستین اقدامی که از سوی محمد بن عبد الوهاب در تخریب آثار باقی مانده از عصر اسلامی سرزد، ویران ساختن قبور صحابه در اطراف شهر غنینه بود که از جمله آنها، تخریب قبر زید بن خطاب بود که با واکنش شدید عالمان و بزرگان زمان خود رو به رو شد به دنبال آن، امیر غنینه به ناچار، شیخ را از این شهر بیرون کرد. وی در گام بعد مسلمانان را به جرم توسل به انبیا و اولیای الاهی مشرک و بت پرست قلمداد کرد و فتوا به تکفیر آنان داد خونشان را حلال، کشتن آنان را جایز و اموال آنان را جزء غنایم جنگی به حساب آورد و پیروان او به استناد همین فتوا هزاران مسلمان بی گناه را به خاک و خون کشیدند.
