َْهلینْظُرُون َإِال ََّأن َْتأْتِیهُم َُالْمالئِکه َُأو َْیأْتِی َرَبُّک َأو َْیأْتِی َبعْض َُآیات َِربِّکَ یوْم َیأْتیََِبعْض َُآیات َربِّک َال َینْفع َُنفْسا ًَإیمانُها َلم َْتَِکُن َْآمنت َْمَْن َْقبَُل َْأو کسبت َْفیَإیمانِها َخیْرا ًَقُل َِانْتظِرُوا َإِنَّا َمُنْتظِرُونَََ»
سوره انعام آیه۱۵۸ آیاجز این انتظار دارند که فرشتگان به سویشان بیایند، یا پروردگارت بیاید، یاپارهاى از نشانههاى پروردگارت بیاید؟ [اما] روزى که پارهاى از نشانههاى پروردگارت [پدید]آید، کسى که قبال ایمان نیاورده یا خیرى درایمان آوردن خود به دست نیاورده، ایمان آوردنش سود نمى بخشد. بگو:«منتظرباشید که ما [هم] منتظریم» عن أبی بصیر قال قال الصادق جعفر بن محمد علیه السلام فی قول ْ الله عز و جل یَوْم َ یَأْتِی بَعْض ُ آیات ِ رَبِّک َ ال یَن َفَع ُ نفْسا إِی ْمانُها لَم َت ْکُن آمَنَت ْ مِن ْ قَبْل ُ أَو ْ کَسَبَت ْ فِی إِیمانِها خَیْرا یعنی خروج القائم المنتظر منا ثم قال علیه السالم یا أبا بصیر طوبى لشیعه قائمنا المنتظر ین لظهوره
فی غیبته و المطیعین له فی ظهوره أولئک أولیاء الله الذین ال خوف علیهم وال هم یحزنون. ابو بصیر از امام صادق علیه السّالم روایت کند که در تفسیر این قول َ خداى تعالى: یَوْم َ یَأْتِی بَعْض ُ آیات ِ رَبِّک َ ال یَنْفَع ُ نفْساإِیمَانُها لَم ْ ت ْکُن آمَنَت ْ مِن ْ قَبْل ُ أَو ْ کَسَبَت ْ فِی إِیمانِها خَیْرا ، فرمود: یعنى خروج قائم منتظر ما، سپس فرمود: اى ابا بصیر! خوشا بحال شیعیان قائم ما، کسانى که در غیبتش منتظر ظهور او هستند و در حال ظهورش نیز فرمانبردار اویند، آنان اولیاى خدا هستند که نه خوفى بر آنهاست و نه اندوهگین مىشوند.
کمال الدین،ج۲،ص۳۵۷
