امام عسکری علیه السلام
۳. نهایت حسن خلق
حسن خلق به عنوان یکی از ارزش‌های اخلاقی بسیار مهم در تعلیمات دین اسلام و آموزه‌های اهل بیت (علیهم السلام) تأکید شده است. این صفت نه تنها به فرد در زندگی اجتماعی امتیاز می‌آورد بلکه از منظر اسلام، جایگاه ویژه‌ای دارد.
حسن خلق به معنای داشتن رفتار و برخوردی نیکو و محترمانه با دیگران است. این صفت نشانگر پذیرش و محبت به دیگران، حتی در مواقع دشوار است. از دیدگاه اهل بیت (علیهم السلام)، حسن خلق نشان‌دهنده زیبایی و کمال انسانی است که همچون یک گل در باغ زندگی می‌افشاند و روابط اجتماعی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
جلوه نهایت حسن خلق در وجود مقدس امام حسن عسکری علیه السلام تجلی دارد به گونه ای گه حضرت در مدت کوتاهی دشمن ترین فرد را تبدیل به مومنی مطیع می نماید.
شخصى به نام «على بن نارمش»که از دشمن ترین مردم نسبت به آل ابى طالب بود را به عنوان نگهبان زندان مأمور نمود تا بر آن حضرت سخت بگیرد و ایشان را آزار و شکنجه کند، لیکن بیش از یک روز نگذشته بود که آن مرد (ناصبى خشن) چنان در برابر امام(علیه السلام) نرم شد که صورت بر پاى مبارکش مى گذارد و به عنوان احترام و بزرگداشت چشم به زیر مى انداخت و نگاه به حضرت نمى کرد.
اخلاق در قرآن ؛ ج۳ ؛ ص۱۶۱.
