غرور پوشالی
یکی از عوامل اشرافی‌گری، غرور و تکبر است که شخص برای اثبات بیشتر خود، دست به تجمل‌گرایی زده و به دنبال درخشندگی فریبنده دنیا می‌رود؛ در حالی که اگر هر انسانی جمله شیوای حضرت امیرالمومنین (علیه السلام) درباره فخرفروشی را مطالعه کرده و بفهمد، متوجه تکبر پوشالی خویش می‌گردد؛ امیرالمؤمنین علی علیه السّلام در نکوهش خود خواهى و تفاخر فرمودند: آدمی را با فخر چه کار! که آغازش نطفه و فرجام او مردار بد بو! نه روزى‌اش به دست اوست و نه مى‌تواند مرگ را از خویش دفع کند.
مَا لِابْنِ آدَمَ وَ الْفَخْرِ أَوَّلُهُ نُطْفَهٌ وَ آخِرُهُ جِیفَهٌ لَا یَرْزُقُ نَفْسَهُ وَ لَا یَدْفَعُ حَتْفَهُ. حکمت ۴۴۵ نهج البلاغه
