در سراسر دعای جوشن توازن وجود دارد و در هر بند تمامی عبارات به موازات هم هستند و این اعتدال بدون تکلف و روان مشهود است و تمامی بندها نظام‌دار و در اوج زیبایی خود قرار دارند.
به این فقرات در بند ۷۹ نگاه کنید:
«یَا رَازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ یَا رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ یَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْکَسِیرِ. شمار واژگان و حتی حروف آن‌ها کاملاً برابر است و از نظر معنایی نیز گاه مقابله و معادله صورت گرفته است.
به طور مثال می‌بینیم «شیخ» در برابر «طفل» و «کبیر» در برابر «صغیر» قرار گرفته است.
