«الْغَوْثَ» یعنی «الغیاث و الامان» یعنی فرد دچار یک گرفتاری سنگین شده و تقاضای کمک و دادرسی دارد.
با تکرار الغیاث اعلام می‌داریم گرفتار سنگینی و قبح عمل شده‌ایم و اثر ارحم الراحمین ی حق را ملاحظه کنیم. گرفتاری مرا از پای درآورده اما در همین حال پناهنده به او می‌شوم «أَعُوذُ بِک مِنْک» «خدایا از خودت به خودت پناه می‌برم» زیرا همان خدایی که ارحم الراحمین است، اشد المعاقبین است.
