مُجْرِی الْفُلْک مُسَخِّرِ الرِّیَاحِ فَالِقِ الْإِصْبَاحِ دَیَّانِ الدِّینِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
او رام کننده بادها، شکافنده (روشنی بخش) صبح، قانون گذار دین و پروردگار تمام هستی است.
در قرآن هر جا کلمه «ریح» آمده، معنایی همراه با قهر و عذاب دارد؛
مانند: «بِرِیحٍ صَرْصَرٍ»ذ ؛《بادِ توفنده سرد》 حاقّه آیه ۶.
اما هر جا کلمه «ریاح» آمده، قرین لطف الهی بوده است.
در احادیث می خوانیم: هرگاه باد می وزید، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم می فرمود:
اللهم اجعلها ریاحا و لا تجعلها ریحا؛
خداوندا! این باد را ریاحِ رحمت قرار ده، نه ریحِ عذاب.
