فَاسْمَعْ یَا سَمِیعُ مِدْحَتِی وَ أَجِبْ یَا رَحِیمُ دَعْوَتِی وَ أَقِلْ یَا غَفُورُ عَثْرَتِی
پس ستایشم را بشنو، ای شنوا! و پاسخ سخنم را بده، ای مهربان! و لغزشم را نادیده بگیر، ای آمرزنده!
همان طور که اقتضای سمیع بودن خدای متعال، شنیدنِ مدح بندگان است
و لازمه رحمت او پاسخ دادن به دعای آن ها
و مقتضای آمرزنده بودن او، نادیده گرفتنِ لغزش های بندگان است.