شب های قدر، اعمال بسیاری برای تقرب به پروردگار رحمان و رحیم، وارد شده و یکی از آنها، زیارت امام حسین (علیه‌السلام) است.
امام صادق(علیه‌السلام) فرمودند: «هنگامی که شب قدر فرا رسد؛ یعنی شبی که در آن کارهای مصلحتآمیز بندگان توزیع و تفریق میگردد، از طرف عرش منادی ندا می‌دهد: خداوند متعال در این شب گناهان کسی را که به زیارت قبر حضرت امام حسین علیه‌السلام رفته، میآمرزد.
کامل الزیارات، ص ۱۸۴.
همچنین در روایات بسیاری، پاداش عظیم گریستن در سوگ امام حسین (علیه‌السلام) و اهل بیت و یاران ایشان، موجب دستیابی به غفران و رحمت الهی و سعادتمندی شمرده شده است.
رَیّان بن شبیب، از اصحاب امام هشتم، نقل می‌کند که وقتی در اول محرّم نزد امام رضا(علیه السلام) رفتم، ایشان ضمن یادآوری مصائب جدّ مطهرشان، حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام)، فرمود: «ای پسر شبیب، اگر بر حسین(علیه السلام) گریه کردی و اشک هایت بر گونه‌هایت جاری گشت، خداوند گناهانی که مرتکب شده‌ای را، چه بزرگ و چه کوچک، چه کم و چه زیاد، می‌بخشد.
امالی شیخ صدوق، مجلس۲۷، ص۱۹۲ ،حدیث۵.
آری این پاداش کسی است که برای شخصیتی می‌گرید که همه چیز خود را در راه پروردگار خویش ارزانی داشته و از هیچ چیز برای او مزائقه ننموده است؛ پس خداوند نیز برای او و دوستدارانش، بهترین ها را رقم خواهد زند.
