بذر کینه

بذر کینه
سخن چینی با تخریب پایه های وحدت و همبستگی، دل دل ها بذر کینه توزی را کاشته و جدایی و دشمنی را ثمر می‌دهد و هر که چنین گناه بزرگ و گاه جبران ناپذیر را مرتکب شود، هم از مردم دور می‌شود و هم از مسیر الهی جدا می‌گردد.
امیرالمؤمنین علی علیه السلام در جمله کوتاه، ما را از عاقبت این عمل، اینگونه آگاه می گردانند:

از سخن چینى پرهیز، که آن بذر کینه می‏افشاند و از خدا و مردم دور می‏گرداند.
إیّاکَ و النَّمیمَهَ؛ فإنّها تَزرَعُ الضَّغینَهَ و تُبَعِّدُ عنِ اللهِ و النّاسِ. غرر الحکم ،حدیث ۲۶۶۳


آستانه ائمه اطهار علیهم‌السّلام

دکمه بازگشت به بالا