وهابیان در سال ۱۲۱۶ هجری قمری با سپاهی متشکل از دوازده هزار نفر و به سرکردگی ،سعود فرزند عبد العزیز به شهر کربلای معلا حمله ور شده و با کشتار بی رحمانه ۳۰۰۰ تن از شیعیان و به غارت بردن اموال حرم مطهر ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) و نیز اموال مردم عادی صفحه ننگینی را در تاریخ رقم زده و بخشی از دشمنی خود با شیعه را از همان آغاز به نمایش گذاردند. این در حالی بود که آن روز به مناسبت عید غدیر و عزیمت عده زیادی از مردم به شهر نجف اشرف شهر کربلا کمترین آمار مردم را در خود داشت و این باعث کاهش آمار کشته شدگان گردید.
